2011/08/08
Bloğumu son güncellediğimden bu yana uzun zaman geçti ama, şimdi, hissettiklerimi buraya dökeceğim.
Temmuz'un 18'i, Isshi'nin ebedi uykusuna yatışı...
Anonsu duyduğumda, bunun gerçek olmadığını düşündüm, bir süre kalbim heyecanla çarpıştı, ve (gerçek olduğunu) anladığımda , bir anda bir sürü anımızı hatırladım.
10 yıldan daha fazla, hergün birlikteydik, birçok çatışmamızda oldu, şimdi, koca ağzını açıp gülüşü, gülen yüzü, artık yok...
Bütün gece cenaze hizmetlerinde bedeninin yanında nöbet tuttum ama, bunun hiç bu kadar üzücü ve acı verici olduğunu hayal etmemiştim.
Depremden sonra da, artçı şoklar geldiğinde de, "Evinde iyi misin ??" gibi mesajlar atmıştı, onu hep ama hep abim olarak gördüm.
Hep uyuyamadığından şikayet eder dururdu, şimdi sessizce uyuyor, bu iyi değil mi...
Ağustosun 9'u çiçek sunma töreni, eğer acil bir işiniz yoksa, hepinizin destek olmasını ve onu son yolculuğuna uğurlamanız için gelmenizi istiyorum.
(Tarih hakkında yanılmışım, üzgünüm..Doğrusunu yazdım.. *yukarıda*)
Anonsu duyduğumda, bunun gerçek olmadığını düşündüm, bir süre kalbim heyecanla çarpıştı, ve (gerçek olduğunu) anladığımda , bir anda bir sürü anımızı hatırladım.
10 yıldan daha fazla, hergün birlikteydik, birçok çatışmamızda oldu, şimdi, koca ağzını açıp gülüşü, gülen yüzü, artık yok...
Bütün gece cenaze hizmetlerinde bedeninin yanında nöbet tuttum ama, bunun hiç bu kadar üzücü ve acı verici olduğunu hayal etmemiştim.
Depremden sonra da, artçı şoklar geldiğinde de, "Evinde iyi misin ??" gibi mesajlar atmıştı, onu hep ama hep abim olarak gördüm.
Hep uyuyamadığından şikayet eder dururdu, şimdi sessizce uyuyor, bu iyi değil mi...
Ağustosun 9'u çiçek sunma töreni, eğer acil bir işiniz yoksa, hepinizin destek olmasını ve onu son yolculuğuna uğurlamanız için gelmenizi istiyorum.
(Tarih hakkında yanılmışım, üzgünüm..Doğrusunu yazdım.. *yukarıda*)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder