Romaji :
Yami no naka de hitori yubisaki wo tadoreba
Honokasa wo tataeta gekkou wo motomeru
Munashisa wo nokoshita arasoi no kakera wa
Kaerenai michisuji ni kieyu
Kono mi ni yadoru inochi yo douzo muku no mama
Negawakuba sou ano you no you ni kono tsumi wo awarende
Ano kagayaita yasaida omoi wa izuko?
Toki wa mujou ni mo watashi wo okizari ni shite
Koe sae mo kikokenu hodo seijaku ni hanareteku
Modoru koto mo susumu koto mo dekinai mama ni
Koko ni shizumu
Sabishisa wa namida wa watashi ni hohoende
modokashii kioku wo yobisamashi sainamu
Hotobashiru munen ga tomedonaku afurete
Ashiato wa mukuu ni tadayou
Aa, naniyue hito wa hakanasa wo seoui
Aa, naniyue hito wa ikutabi mo nageku
Owari no nai itami yo
Kasuka ni mebuku ibuki yo kaze ni tayutau nara
Itsuwari no nai raisei ni karenu mama hanahirake
Ano kagayaita yasaida omoi wa izuko?
Toki wa mujou ni watashi wo okizari ni shite
Koe sae mo kikoenu hodo seijaku ni hanareteku
Tada kanashimi wa nikushimi wa tsunori tsumoredo
Asu wa kagirinaku mabushisa wo terashi tsuzukete
Kono mune ni tsukisasaru no
Eguru you ni sakeru you ni
Modoru koto mo susumu koto mo dekinai mama ni
Koko ni shizumu
Türkçe : Utanç
Karanlığın içinde tek başıma, parmak izlerimi takip ediyorum
Belirsizliğiyle gururlanan ay ışığının arayışı içindeyim
Arkasında tek yönlü, ıssız bir patika bırakıyor
Kaybolan kavgalarımızdan kalan parçaların olduğu
Lütfen, masummuşsun gibi vücudumda yaşa,
Dilerim ki, o ışık gibi sen de, günahlarımın içinde merhamet bulursun
Nerede o durgun, parlak düşünceler?
Zaman kalpsizce terk ediyor beni
Sessizliğe gömüyor, sesim duyulamayacak hale gelene dek
Bu geri dönemeyeceğim yada kaçıp gidemeyeceğim demek
Buraya saplanıp kalacağım
Yalnızlık, göz yaşları, bana gülümsüyorlar
Boşuna ümitlendirdiğim anılarımı uyandırıyor ve bana işkence ediyorlar
Acım yükseliyor, durmadan taşıyor
Ve ayak izlerim üzerinde, boş bir şekilde duruyorlar
Ah, insanlar neden geçiciliği yükleniyorlar
Ah, insanlar neden bu kadar kederliler
Sonsuz acı yüzünden
Oh, zayıf iç geçirişlerim, eğer rüzgarın üzerinde uçabilirsen
Çürümeyecekmiş gibi çiçek aç, yalanların olmadığı diğer dünyada
Nerede o durgun, parlak düşünceler?
Zaman kalpsizce terk ediyor beni
Sessizliğe gömüyor, sesim duyulamayacak hale gelene dek
Ama üzüntüm ve nefretim güçlü bir şekilde büyüyor
Yarın, sonsuz ışık parlamaya devam edecek
Göğsümü delip geçiyormuş,
Bir delik açıp, beni parçalara ayırıyormuş gibi
Bu geri dönemeyeceğim yada kaçıp gidemeyeceğim demek
Buraya saplanıp kalacağım
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder