Prolog - Bölüm 1
Öncelikle herkesle tanıştığıma memnun oldum. Ben Isshi, ve koçumun desteğiyle buraya seri hikayelerimi koymaktayım.
Şimdi, ilk gecede, kendim hakkında birkaç bilgi vermek, koçumla tanışmamızdan bahsetmek ve hikayelerimin amacından biraz yazmak istiyorum.
Sanırım bazılarınız çoktan biliyor ama gerçek şu ki ben bir müzisyenim. (güler) Ve uzun süredir Kagrra, adlı grubun vokalliğini yapmaktayım. Buna rağmen eski hayalet hikayelerine olan bu aşırı sevgim ve bu alışılmadık büyüyle, koçumla birlikte "Isshi Mimibukuro" adında düzensiz bir konuşma programı düzenledik. Doğruyu söylemek gerekirse, bazı zamanlar "koç" diye seslendiğim o insan, aslında "Sin Mimibukuro"nun yazarı Kihara Hirokatsu. Öğretmenim olmasının yanı sıra aynı zamanda bir kahraman, bir baba ve hayalet hikayelerim için bir koçtur. 10 yıldan daha fazla kadar bir süre önce korkunç derecede mavi olan "Shin Mimibukuro ~dai ichi yoru~" ile tanıştım ve o kitap sayesinde tüm hayatım değişti. Gençliğimden bu yana garip hikayelere hayranlık duydum, ve elimde olduğunca onları alıp okumaya çalıştım, çoğu zaman korkunç konuşmalarımla büyüklerimi ve arkadaşlarımı rahatsız ettim ama sonuçta hikayelerim fazla gelişmemiş, gerçeklikten uzakta ve sürprizden yoksun olmuştu. Ve herşeyden önce biliyordum ki her biri korkudan uyuşmuşlardı. Bu nasıl olabilirdi? "Shin Mimibukuro"da bu tür hikayeler vardı ve taze, inandırıcı bir güce sahipti, bu yüzden sonunda bir yararı olmadı ve donmuş aklım olağanüstü bir şekilde çözülmeye başladı. O olaydan sonra büyük değişiklikler oldu. Hikayeleri teker teker okudukça koçuma yazarlık açısından özel bir ilgi duymaya başlamıştım, tıpkı aşık olan küçük bir kız gibi. Koçumla tanışacağım o günü hayal edip dururken hayalet hikayeleri yazıp okumanın yanı sıra müzik aktivitelerim için de büyük çaba harcıyordum.
Prolog - Bölüm 2
Kagrra başladıktan iki yada üç sene sonra, Shinjuku Loft Plus One adlı konuşma programı evinde, "Shin Mimibukuro" adında bir konuşma programı olacağını duydum. Ne olursa olsun gitmek istedim bu yüzden bilet aramaya başladım, ama o zamanlar bu çok popülerdi ve bir tane bile alamamıştım. Hevesim kırılmıştı, fakat nazik bir insan bana bir bilet buldu ve nihayet kalbimin arzusu gerçekleşti: Shin Mimibukuro'nun ilk sahneye çıkış konuşmasını izlemek.Ama sonra yarın sabah için bir fotoğraf çekimi yapmam gerektiğini hatırladım bu yüzden isteksizce eve döndüm, ve aldığım bir yığın Shin Mimibukuro eşyasını düşündüm. (güler.)
Ve aceleci davranan biri olduğumdan beri, uzun bir süre önce oldu bu, "Bende kendi başıma bir hayalet hikayesi programı yapmak istiyorum!!" dedim. Bu yüzden grup liderimiz Izumi'ye söyleyip onu ikna ettim ve birlikte aynı yerde "Kaidan Kidan" adlı bir etkinlik başlattık. Etkinliklerin beşi de aynı ad altında tamamlandı ve bunu en fazla yılda 2 kez yaptık. Bitimine yakın 4 yıl olmuştu ve 5. etkinliğe giderek yaklaşıyorduk. Ama bu beşinci ve son etkinlikte, işe yaradı ve koçum bir konuk olarak geldi. O an, kesinlikle iyi değildim, aslında hayalet hikayesi anlatmada tamamiyle acemiydim, ama koçumun hikaye anlatma yeteneğini hatırladım, tüylerim diken diken oldu ve istemsiz bir şekilde sırıttım. (güler) O zamandan sonra, ciddi bir yazar olmanın peşinde koştum, ve o sahnede kendimi zorla gönüllü olmuş bir çırak olarak koçuma gösterdim. Ve bu bağa sahip olarak, birlikte "Isshi Mimibukuro" adlı etkinliklere başlayabildik.
Prolog - Bölüm 3
Pekala, "Isshi Mimibukuro"dan bahsetmişken, kesinlikle "Shin Mimibukuro"nun ayak izlerini takip ediyor ama koçumun gücü harikaydı ve o gece tüm biletler hemen tükenmişti. Bu, bir değil iki popüler figürle övünen bir etkinliğe dönüşüyordu ve hikayeler sözden yoksun kalıp ben ve koçum arasında geçen bir muhabbet mi oluyordu?
Bu talkshow mucizesinin giderek büyümesi çok ilginçti. Ve bir başka mutlu edici şey ise, öyle görünüyordu ki Kagrra, fanlarının koçumun kitaplarını alıyor olmasıydı. Son zamanlarda okumaya olan ilginin azalması sorununu takip ediyordum ve öyle görünüyordu ki tüm fanlarımız için eserler hakkındaki konuşmalarımızı ve hayalet hikayeleri konuşmalarımızı toplayıp heyecan yaratabilirdik. Böylece, o sahnede koçuma yalvardım, "Lütfen Shin Mimibukuro için bir şarkı yapmama izin ver!!". Ve koçum uzun zamandır süregelen bu hayalin gerçekleşmesine izin verdi!! Bu sadece hayalet hikayeleriyle ilgili değildi, ama Shin Mimibukuro ve müziğin işbirliğinin gerçekleşmesiyle birlikte, oldukça derin duygulara erişmiştim.
Not: Shin Mimibukuro için yapılmış şarkı 2008 yılında çıkmış olan Hoozuki'dir.
Prolog - Bölüm 4
Buradayken ve oradayken çok fazla meşguldük, Koçum sayesinde bir çok değişik insanla tanışıyordum, ve Kyogoku Natsuhiko'yla tanışma şansını bile yakalamıştım. Beni bundan çok daha şaşırtan şey ise Kyogoku-sensei'nin Ipod'unda Kagrra, şarkılarının olmasıydı! O bana "Oh, bu mu? Evet dinliyorum. Şu andan itibaren saygılarımı sunarım." dediğinde vücudum uyuşmuştu. Ve son zamanlarda UTB'den Kaptan Matsuzawa'nın yayıncılık gücüyle Uzaktaki Ruhların Yeri*'ne gitme şansını elde etmiştik. Burası önceden üç kez bulunduğumuz bir yerdi ve hatasız bir şekilde seslerimizi kaydedip garip fotoğraflar çektik. (güler) Bu tür duygular Isshi Mimibukuro'yla ne yapacağım konusunda bana yardım etti, ve hayalet hikayeleriyle müzik birbirine bağlandı. Sanırım "Onkai" yazmak istiyorum, bu yüzden umarım bana bunun hakkında sorabilirsiniz.
Uzaktaki Ruhların Yeri: Bir yayıncılık okuludur.
English:
Prologue - Part One
It's nice to meet everyone for the first time. I'm Isshi, and with my Coach's favour I've been allowed to put my serial stories here. Now, on the first night, I want to give a self introduction and talk about my meeting with Coach, and write a little about the goal of my stories.
I think some of you may already know, but the truth is that I'm a musician. (laughs) And for quite a while I've been doing the vocals in a band called Kagrra. Nevertheless, with an intense love for natural ghost stories and unconventional romance, I started an irregular talk live called "Isshi Mimibukuro" along with my Coach. To tell you the truth, the person I've been calling 'Coach' for some time is the author of "Shin Mimibukuro," Kihara Hirokatsu. As well as my teacher he's like a hero and a father to me, and my Coach for ghost stories. It was more than 10 years ago from now, when I met with the ghastly blue "Shin Mimibukuro～dai ichi yoru～" and because of that book, my life was changed. From the time I was young I adored strange stories, and having read all of those I could get my hands on, I was often badgering the adults and friends around me with scary talk, but eventually my stories had poor development, weak credibility, or lack of surprise, so before I knew it they were numb to fear. How could that be? "Shin Mimibukuro" had those stories and fresh persuasive power, so in the end it couldn't be helped and my frozen mind was splendidly thawed out. After that there was a huge change. While I was reading story by story I started having a particular interest in my Coach as an author, just like a little girl falling in love. Dreaming that I'd meet my Coach someday, I endeavored to work hard in music activities as well as collecting and writing ghost stories.
Prologue - Part Two
Around two or three years after Kagrra began, I heard of a talk live called "Shin Mimibukuro" at the talk livehouse called Shinjuku Loft Plus One. I wanted to go no matter what so I was searching for tickets, but at that time it was very popular and I couldn't get one. I was disheartened, but a kind person handed me a ticket and finally my heart's desire was reached: to see talk live debut of Shin Mimibukuro. But then, had to do a photoshoot on the morning of the next day so I reluctantly headed home, and started thinking back to the heaps of Shin Mimibukuro goods that I had bought. (laughs)
And since I'm a man of immediate action, it occurred to me before long, "I want to do a ghost story live on my own!!" So I told our band leader Izumi and got him involved, and we started an event called "Kaidan Kidan" at the same venue. All five of the events were completed under that same name, and at most were held twice a year, so that in the end it took four years by the time we approached the fifth event. But at that fifth and final event, it worked out that my Coach appeared as a guest. At that time, I certainly wasn't very good, in fact I was a complete novice at telling ghost stories, but I remember that listening to my Coach's skill with storytelling gave me goosebumps and made me break into a grin. (laughs) So from that time on I aspired to be a serious writer, and on that stage I forcibly volunteered myself as an apprentice to my Coach. And having that bond, the two of us were able to begin events called "Isshi Mimibukuro."
Prologue - Part Three
Well, speaking of that "Isshi Mimibukuro", certainly it follows in the footsteps of the original "Shin Mimibukuro" but still my Coach's power was amazing and all of the tickets of the first night sold out instantly. It was becoming an event that boasted of not only one but two popular figures, and the ghost stories go without saying, as well as a chat between my coach and I? It was interesting how the wonder of the talkshow grew more and more. And another happy thing, it seemed that Kagrra fans were now buying my Coach's books. Recently I'd been viewing the loss of interest in reading as a problem and it seemed like we could create quite a stir for all of the fans with our talk of ghost stories and our talk of novels. And so, on that stage, I pleaded with my Coach, "Please let me do a theme song for Shin Mimibukuro!!" And my coach would let that long-cherished dream come true!! It wasn't just about ghost stories, but with the realization of a collaboration of music and Shin Mimibukuro, I had reached the height of my deep emotion.
Prologue - Part Four
We were very busy here and there, I was meeting various people along with Coach, and I was even able to meet Kyogoku Natsuhiko. And what surprised me even more than that, was that there were Kagrra, songs on Kyogoku-sensei's iPod! My body went numb when he said to me, "Oh, this? Yes, I listen to it. Best regards from now on." And recently we were even able to go to a remote spirit spot with the broadcasting force of Captain Matsuzawa from UTB. It was a location we've been to for the past three times, and without fail we captured voices and strange photos. (laughs) Those kind of sensations help what I'm doing with Isshi Mimibukuro, and ghost stories related to music. I think I'd like to write "Onkai," so I hope you'll ask for it!!
-credits-
Japonca > İngilizce: Sparrow
İngilizce > Türkçe: Shuu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder