Uzun zamandır görüşemediğim eski bir dostum var. On sene olmuş mudur acaba?
O ve ben, o zamanlar aynı semtte yaşıyorduk. Ortak bir sürü hobi ve fikrimiz olduğu için karanlık çöktüğü zaman sık sık arabasıyla çeşitli korkunç yerlere giderdik. Bir gece, o arkadaşım beni Saitama'nın dağlarının baraj girintilerinden birine götürdü.
Yolda giderken dedi ki,
"Şunu dinle, lanetlenmiş bir şarkı varmış. Biliyor musun?"
"Lanetlenmiş bir şarkı? Bu ne tür bir şarkı?"
"Şey, bir ballad gibi ama inanılmaz güzel bir şarkı. Kimse onu kopyalayamamış."
"Ey~ Bu çok havalı! Bende duymak istiyorum!!"
"Cidden mi? Aslında sahibinden kaseti alıp getirebilirim. Ve sonra sana da dinletirim."
"Evet!! Sabırsızlıkla bekliyorum!!"
Böyle konuşurken, bahsettiğim baraja doğru ilerliyorduk. Ve sonra arabayı durdurdu ve inip birlikte yürümeye başladık. Geçirdiğimiz zaman boyunca, yolu arkamızda bırakmış olmamıza rağmen birbirimize hayalet hikayeleri anlatıyorduk.
Ondan birkaç gün sonra, o arkadaştan bir telefon aldım.
"Oi!! Sonunda kasedi aldım!! Sonra evime dinlemek için gelebilir misin?"
Arkadaşımın hızlı konuşması ve sesindeki heyecan içimi yaralıyordu ama o gün bir prova yapmam gerekiyordu.
"Üzgünüm ama bugün bir provam var. Ah, ama onu dinlemek istiyorum, bu yüzden prova bittiğinde seni ararım!!"
Arkadaşımın davetine karşılık mazeretimi belirttikten sonra stüdyoya gitmek için hazırlanmaya başladım.
Gece saat 11 civarı mıydı? Provamız biter bitmez arkadaşımı aradım ama sadece telefonumun sesini duyabildim. Çünkü telefona cevap vermemişti.
"Uyumuş mudur?" diye düşündüm ama aramaya devam da ettim. Hala cevap yoktu.
"Ahh, yarın aramalarımı görecek ve beni geri arayacaktır eminim."
Ve böylece telefonunu beklemeye koyuldum.
Ancak ertesi gün ve ondan sonraki gün de arkadaşımdan telefon gelmedi. Ve tekrar aradığımda da cevap yoktu.
"Bir şey mi oldu?"
Endişelenmeye başlamıştım ki arkadaşımın grup üyelerinin birinden bir telefon geldi.
"Hey? Nereye gittiğini biliyor musun? Provaya gelmedi ve hatta evini aradığımda annesi cevap verdi. Onu birkaç gündür görmediğini söyledi. Peki sen bir şey duydun mu?"
Birkaç gün önceki, aramamdan sonra...
Ancak bildiğim tek bir şey vardı ki, o da şarkıyla ilgili olduğuydu. Ona söylememe rağmen bu tür bir şeye inanmasına olanak yoktu.
"Hayır, bende onu birçok kez aradım ama cevap vermedi! Eğer onu bulursam, sana da söylerim." dedikten sonra telefonu kapattık.
Ama o olaydan sonra, şimdi bile onunla görüşmedim.
O olaydan kısa bir süre sonra diğer üyeler ona ulaşamadığı için grubun dağıldığını duydum. Eski dostuma ne olduğu bir sır olarak kalacak.
<Koç'un Çıkardığı Sonuç>
On üçüncü hikayede, benim tanıdığım Isshi, nihayet konuşmada kendini gösteriyor. Açıkça söylemek gerekirse şu şarkının ismini gerçekten bilmek istiyorum. Ama onun dışında, bu hikayede geride bıraktığın iki "iç nokta" var ki bunları kasten ihmal etmişsin gibi görünüyor Isshi.
Herşeyden önce hikayede bahsettiğin "lanetlenmiş" kelimesiyle bir alakası olması gerek. Ne haltlar döndü ki sen ona "lanetlenmiş" diyorsun? "Öldü" yada "kaybolup gitti" dersek bunu sabitleştirmek kolay olur ama olay arkadaşına kasedi veren kişiye ne olduğudur. Sadece elde mi etmişti yoksa dinlemeden o an kaybolan arkadaşına mı vermişti? Bu tür bir gizem kaldı geride. Olaya açıklık katmak için(?) bunu Japon Korku Modası'nın kurucusuyla kıyaslayabiliriz. Çok tanınmış olan "Halka" filmini düşünüyorum. "Lanetlenmiş Şarkı"dan "Lanetlenmiş Video"ya. "Bu ne tür bir şarkı?" diye sormuştun ama bu muhtemelen bir noktayı örtbas etmek için yapılmış bir uyarıydı. Belkide gerçekten "Dinlersek ne olur?" demek istemiştin. Neden? Çünkü dinlemezsen lanet kendini göstermez. Bu tıpkı "Halka" filmindeki "İzlersen ölürsün." mantığı gibi, ama eksik...hayır, gizlenmiş.
Diğer bir şey ise şarkının ismi. Duyduğuma göre bunu saklamak çok yaygın bir şeymiş, bunun üzerine ben de yaygın bir neden yazmak istiyorum. Bu hikaye kasetlerin olduğu dönemde geçmesine rağmen ve üstelik "lanetlenmiş bir şarkı" ile ilgili olduğundan muhtemelen bu şarkıyı yapan kişide, grupta yada her kimsede bir kopyası vardır demek istiyorum. Ama yine de şimdi bile dinlemesi kolay olduğu noktasını düşünmeliyiz. İsmini gizledin çünkü kimsenin hikayeden kafasının karışmasını istemedin... Bunu hissetmeden yazdın... Gariptir ki bu, başlangıçla ilgili bir soruyu doğurur. "Bu şarkıyı kim yaptı?"
On birinci hikayende tapınağın isminin yeriyle ilgili semboller kullanmıştın ve bu iyiydi. Ama bir hikayeyi daima sembollerle dolduramazsın çünkü eksik kalacağı olasılığını düşünmek zorundasın. Tabiki de tüm bu hikayelere ciddiyetle bakıyoruz. Ama...senin kendi doğan, Isshi... Bundan da öte, hayalet hikayelerini seven bir müzisyen olarak sanırım şu "lanetlenmiş şarkı"nın yaratıcısına (ve tabii ki başlığına) azıcık da olsa ilgi göstermemen biraz anormal.
Bu hikayede, şarkının elde edilmesi ve sonra bulan kişinin kaybolup gitmesi garip bir şekilde senkronizeydi...bir hayalet hikayesinde işe yarıyor. Eğer konuşmaya karışmamış olsaydın tıpkı bir şehir efsanesi gibi olurdu. Hayır, bu hala bir gizem...değil mi Isshi? Ah, çok fazla sözcük kullandığımı şimdi farkettim.
English:
There's an older friend whom I haven't been able to contact in a long time. Has it already been around 10 years?
That person and I, we were living in the same neighbourhood then, and since we had very similar hobbies and ideas, when night fell we would often go to various haunted places in his car. On one night, that friend brought me along to a damn in the mountain recesses of Saitama.
Along the way he said,
"Come to think of it, there's a cursed song. Did you know?"
"A cursed song? What kind of song is it?"
"Well it seems like a ballad but it's an unbelievably good song. Nobody could copy it."
"Ey~ That's really cool! I wanna hear it too!!"
"Right? Actually, I might be able to get the tape with that song from the person who has it now. And then I'll get you to listen to it."
"Yeah!! I'm really looking forward to it!!"
While we were having that conversation we were heading toward the dam I mentioned, and as usual he stopped the car and we started walking around in the area. The whole time, even as we took the path back, we were telling ghost stories to each other.
A few days after that, I received a phonecall from that friend.
"Oi!! I finally got that tape!! Can you come to my place later and listen to it?"
My friend speaking quickly in his excitement and getting me wound up, but that day I had to do a rehearsal.
"I'm sorry, but I've got rehearsal today. Ah, but I want to listen to it, so when rehearsal is over I'll call you!!"
So, excusing myself from my friend's invitation, I started getting ready to go to the studio.
Was it around 11 o'clock at night? As soon as our rehearsal was over I called that friend, but I only got a ring tone and he didn't answer the phone.
"Has he gone to bed?" I thought, but I tried calling again after that but there was still no answer.
"Ahh, he'll see the call and tomorrow he'll call me back I guess."
And so I waited for his return call.
However, the next day and even the day after that, there was no return call from my friend. And when I called again there was still no answer.
"Did something happen?"
When I was starting to get anxious, a call came from my friend's band member.
"Hey? Do you know where he went? He hasn't come to rehearsal and even when I called his home, his mother answered and said she hasn't seen him since a few days before. Well, have you heard anything?"
A few days before, was after my call...
However, according to what I knew it was just about that song, and even if I told him there was no way he'd believe such a thing.
"Nope, I've tried calling several times as well, but he hasn't answered! If I get hold of him, I'll tell you."
That said, we hung up the phone.
But after that, even until now, I haven't contacted him.
I've heard talk that my friend's band broke up a little while after that, as the other members weren't able to make contact with him. Whatever happened to my older friend remains a mystery.
<Coach's Deductions>
In the 13th story, the Isshi I know finally shows up in conversation. Well, to put it bluntly, I really want to know the name of this song. But apart from that, in this story there are two "core points" left behind, that it seems you intentionally left out, Isshi.
First of all, it has to do with the word "cursed" that you introduced in this story. What the heck happened that you're calling it "cursed?" It's easy to fixate on "death" or "gone missing" but if that's the case then what became of the person who gave the tape to your friend? Did he just obtain it, and without even listening to it, hand it over to your friend who then disappeared? That kind of mystery is left behind. To make this point clearer (?) we can actually compare it to the founder of the Japanese Horror craze. I'm thinking of the big hit movie "Ring." From "cursed song" to "cursed video." You asked "What kind of song is it?" but this is probably a remark to conceal a point. Maybe you really said "What happens when you listen to it?" Why? Because without listening to it, the "curse" doesn't come true. It's like the significance of "if you watch it, you will die" in the movie "Ring", but lacking... no, being concealed.
And the other thing is the song title. I've usually heard that it's more common to hide that, but I want to write a common reason. Although this is a story in the age of tapes, and furthermore it's about a "cursed song," it's likely that the person, or band, who made this song itself has a copy of it at the time I'm writing this. Nevertheless, I think we have to consider the point that it can easily be listened to, even in the present time. So you hide the name, so you don't trouble anyone with the story... You wrote without feeling it... It's strange that this raises a question from the start, "Who made that song?"
In your 11th story you used symbols in place of the temple name and that was fine, but for a story you can't fill it up with all symbols, since you'll have to consider the likelihood that it will leak. Of course, we're treating all of these stories seriously. But... your own nature, Isshi... or even more than that, as a musician who likes ghost stories, I think it's a little unnatural that you wouldn't show even a little interest in the creator of a "cursed song" (and the title).
In this story, the timing of obtaining the song and then going missing, is strangely synchronized... it works as a ghost story. If you're not involved in the talk, it's just like an urban legend. No, it's still a mystery... isn't it, Isshi? Ah, I just noticed that my word count is too high.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder