06. "Merhaba..."
Bu bayan bir fandan duyduğum bir hikaye.
Bir gün, belirli bir restaurantta part-time çalışan bir kız uyandığında kendini çok kötü hissediyordu, ve isteksizce izin istemek için
dükkanı aradı. Riiiiiing, riiiing, riiiing. Click.
Telefonun ahizesi kaldırıldığında bir ses vardı ve bir süre sonra ses tamamen kesildi. Sonra kız, başka bir kızın mırıltılı sesini işitti;
"Merhaba...?"
"Merhaba? Ee, kusura bakmayın... Rahatsızlık için çok özür dilerim fakat ateşler içinde uyandım, bu yüzden bugünlük mazeretli sayılabilir miyim lütfen?"
........
Cevap yoktu......
"Merhaba? Beni duyuyor musunuz? Çok üzgünüm..."
Kız bunu tekrar söylediğinde, clunk. Diğer telefon kapanmıştı.
Bundan sonra kız orayı birçok kez daha aradı, ama nihayet cevap aldığında, ilk aramasının üzerinden 30 dakika geçmişti.
"Merhaba, bundan biraz önce bahsetmiştim, ama bugünlük mazeretli sayılabilir miyim acaba?"
"Ne oldu? Biraz önce mi? Ama biraz önce ben buradaydım? Telefona kim cevap verdi?"
Adam bundan bahsettiğinde, kız, ilk önce telefona cevap veren kızın sesini hatırlayamadı...
"Ah, şey, biraz önce biri cevap verdi ve sadece 'Merhaba' dedi..."
"Yanlış numarayı arayıp aramadığından emin misin? Her neyse, sorun değil, anlıyorum. Dikkatli ol, tamam mı?"
"Bu doğru, yanlış numara olmalı..."
Bunu düşündü, ama aranan numaraların kaydını kontrol ettiğinde telefon dün'ün kaydının üzerinden geçen sadece işyerinin numarasını gösteriyordu.
Bugüne kadar kız o sesin ne olup olmadığını bilemedi, ve şu an hala orada çalışıyor...
<Koç'un Aydınlatması>
Nispeten konuşmak, Isshi. Telefon görüşmesinin sesini tam anlamıyla yazmak senin kendi özünü verir, ama bir arama sesini ve garip bir kadının sesini, hepsini birden bir parantez içine aldığından beri, sesin bir ses olduğu ve ses tonunun bir ses tonu olduğu gerçeğinden koparıldık. Bir hayalet hikayesinde genellikle "Garipliğin" önemli bir rol oynadığı söylenir. Bu durumda, o sesin üzerini örtmemelisin, değil mi?
English:
A story I heard from a female fan.
One day, a girl who worked part time at a certain restaurant felt in poor health as soon as she woke up, and reluctantly called her store to request the day off. Riiiing, riiiing, riiiing. Click.
There was a sound of the phone being picked up, and for a while no sound at all, then she heard a girl's voice mumble "Hello...?"
"Hello? Um, excuse me... I'm very sorry for the trouble, but I woke up with a fever, so might I be excused for today please?"
............
There was no reply......
"Hello?Can you hear me? I'm really sorry..."
When she said that again, clunk. The telephone was hung up on the other side.
She called back many times after that, but when she eventually got through, thirty minutes had passed since the first time she called.
"Hello, I mentioned it just a while ago, but may I be excused today?"
"What's the matter? A while ago?? But I just got here? Who answered the phone?"
As he mentioned it, she didn't recognize the voice of the girl who answered the phone at first...
"Eh, well, a while ago someone answered and just said Hello..."
"Are you sure it wasn't the wrong number? Anyway it's okay, I understand. Be careful, okay?"
"That's right, it must've been the wrong number..."
She thought that, but when she checked the history of sent calls, it only displayed her workplace's number before switching over to yesterday's records.
To this day she doesn't know whose voice that was, and she's still working there now...
<Coach's Illumination>
Comparatively speaking, Isshi. Writing out the sound of a phone call gives it your own essence, but since you put the call sound and the strange female voice all in one set of brackets, we're cut off from the fact that the sound is a sound and the voice is a voice. It's often said that "Strangeness" is the leading role in a ghost story. In this case, you shouldn't be covering over that voice, right?
-credits-
Japonca > İngilizce: Sparrow
İngilizce > Türkçe: Juu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder